Op 21 januari is het zover. Dan wordt duidelijk welke kant het met mijn partij opgaat. Let wel: inhoudelijk, want ja, ik ken ook de peilingen. Dan worden de eerste uitkomsten van verschillende commissies gepresenteerd. Wat vinden wij als CDA nu echt belangrijk. Wat betekenen onze kernwaarden: publieke gerechtigheid, gespreide verantwoordelijkheid, solidariteit en rentmeesterschap in deze tijd. Terug naar de basis om vervolgens weer te gaan bouwen. Dat bouwen moet gedaan worden onder inspirerende leiding. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het allerbelangrijkste is dat onze nieuwe leider (m/v, maar ik gebruik hier hij) de kernwaarden van onze partij zichtbaar voelt. Zichtbaar voelen? Ja, zichtbaar voelen.
Het gaat om de overbekende 'klik'. Die klik hoeft geen liefde op het eerste gezicht te zijn. Liefde kan soms ook even duren, maar uiteindelijk komt die klik er toch. Omdat je bij elkaar past. Omdat jou waarden hetzelfde blijken als die van je geliefde.
Die klik is niet absolute competenties te vatten. Iemand kan aan alle formele vereisten voldoen, maar toch klikt het niet. Die klik voel je namelijk in je onderbuik. Je wordt blij als je hem ziet, kan uren ademloos luisteren en je wordt boos als hem onrecht aangedaan wordt. Boos omdat wanneer hij geraakt wordt, jij ook geraakt wordt. Beiden voelen jullie hetzelfde.
Zichtbaar voelen betekent ook in verbinding staan met de partij en de leden. Voorop lopen en in het midden staan. Ik denk dat zeker in deze tijd de nieuwe leider ook nauw betrokken moet zijn geweest bij het uitzetten van de nieuwe koers, de discussies meegemaakt heeft en zich daar open in heeft opgesteld. De richting moet hij doorleeft hebben samen met de mensen die daar hun input voor hebben gegeven.
Als CDA willen we zoveel mogelijk mensen inspireren en aan ons binden. Maar echt kiezen kan betekenen dat anderen zich niet (meer) thuis zullen voelen. Dat is ontzettend vervelend, want als CDA willen we een partij zijn voor iedereen. Maar dat kan jammer niet altijd en daar moeten we realistisch in zijn. Het is een erg moeilijk om compromissen te sluiten over waarden, over je onderbuik gevoel.
Die waarden geven namelijk de grens aan van wat wij als CDA van
samenleving vinden. En als je ergens in gelooft ben je, per definitie, in meer of mindere mate intolerant richting iemand die iets anders
gelooft. En dat is helemaal niet erg, zolang je elkaar respecteert en
op een respectvolle manier met elkaar omgaat. En het gesprek over de richting zal altijd door blijven gaan, gelukkig maar, want dat houdt de partij scherp.
Ik hoop van harte dat wij een leider krijgen die, niet alleen op uiterlijk, maar op de combinatie van uiterlijk en innerlijk naar voren komt en die zichtbaar voelt wat het betekent om CDA'er te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten