Familie is voor het CDA meer dan gezin

De koninklijke familie (bron www.shownieuws.tv)

Gisteren presenteerde Sybrand Buma zijn, en daarmee de CDA-, visie op de Nederlandse samenleving. Dat deed hij aan de hand van zeven principes. Principes die ik zelf heel erg herken. In de media werd een van de principes direct vertaalt naar een oud principe van het CDA. Het principe 'familie is ons fundament' werd vertaald naar 'het gezin als hoeksteen van de samenleving'. Wellicht voor sommigen woordenspel, maar in mijn beleving zijn het twee verschillende dingen.
Het zit hem vooral in de huidige betekenis, en misschien nog wel meer het gebruik, van de woorden gezin en familie. Je kunt hier meer over lezen op Wikipedia. Daar kun je lezen dat gezin bij ons vaak gezien wordt als een kleine sociale eenheid (wat een technische term) van partners met eventuele kinderen. Familie is veel breder, namelijk de vader, moeder, broers, zussen, ooms, tantes, etc. van beide partners. Kortom een grotere sociale eenheid. En zo voelt het voor mij ook. Daarom staat het CDA-principe van 'het gezin als hoeksteen van de samenleving' in mijn ogen ook niet gelijk aan de familie als fundament.

Als alles goed is staat familie om je heen en kun je op hen rekenen wanneer het goed of wat minder goed gaat. En dan van de wieg tot het graf. Mijn oma vertelt mij nog steeds wel hoe ik tegen bepaalde dingen aan zou moeten kijken en daar ben ik blij om. De ene keer doe ik er wat mee en de andere keer niet. Maar ik kan altijd op haar bouwen.
Of kijk naar de koninklijke familie. Een blije familie vlak voor het vreselijke ski ongeluk van prins Friso en hoe zij elkaar hebben bijgestaan (en vast nog steeds staan) in die vreselijke tijd daarna.

Wanneer onze familie het fundament is, kan het gezin een hoeksteen zijn en ligt het dus in elkaars verlengde. Want gebeurt er iets geweldigs of mocht het onverhoopt misgaan in een gezin hoop ik dat zij terecht kunnen bij hun familie. Bij mijn familie kan ik dat en daar ben ik heel dankbaar voor.